BARQAROR BIRIKMALAR, TILNING LUG‘AT TARKIBI VA ULARNING TILSHUNOSLIKDAGI AHAMIYATI
Keywords:
barqaror birikmalar, maqol, matal, hikmatli so‘zlar, lug‘at tarkibi, tashqi manba, termin, terminologiya, ilmiy terminlar, kasbiy terminlar.Abstract
Tilshunoslik – tilning ijtimoiy tabiati, vazifasi, ichki tuzilishini, tillarning ish ko‘rish (faoliyat) qonunlari va tarixiy taraqqiyotini o‘rganuvchi fan. Demak, tilshunoslik inson tilini o‘rganadigan mustaqil fandir. Tilshunoslik termini bilan bir qatorda ilmiy adabiyotlarda lingvistika termini ham qo‘llaniladi. Til – nutq tuzib, fikr, his-tuyg'u, istak kabilarm ifodalashda xizmat qiladigan fonetik, leksik va grammatik vositalar tizimi; kishilar orasida asosiy va eng muhim aloqa-aralashuv, fikrlashuv quroli bo‘lib xizmat qiladigan ijtimoiy hodisa. Bundan ko‘rmadiki, til kishilik jamiyatidagi ikkilamchi yozuv va belgilar, signallar, imo-ishora, mimika kabi yordamchi aloqa vositalariga nisbatan eng muhim aloqa vositasi bo‘lib, jamiyat tomomdan yaratilgan hamda unga xizmat qiladi. Ushbu maqolada barqaror birikmalar, tilning lug‘at tarkibi va ularning tilshunoslikdagi ahamiyati haqida so‘z yuritiladi.
References
Mahmudov N., Sobirov A., Yusupova S. Hozirgi о’zbek va adabiy tili. Toshkent. ILM ZIYO, 2011.
Shomaqsudov Sh., Shorahmatov Sh., Ma’nolar maskani. Toshkent. 2001.
Tojiboyev Sh. Ilm hikmati. Namangan. 2011.
Lingvistik terminlarning izohli lug’ati. Toshkent: O’qituvchi. 1985.
Rasulov K, Iminov I. O’zbek tili tasviriy jumlalarining izohli lug’ati. Toshkent: O’qituvchi, 1997.
